احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن عمر شیرازی . رجوع به ابن سریج شود و او راست : کتاب غنیة فی فروع الشافعیه و کتاب العین و الدین . کشف الظنون وفات او را ذیل کتاب غنیه سال 306 هَ . ق . گفته است .
