احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمد بصری ، مکنی به ابویعلی و معروف به ابن سوّاف . فقیه مالکی . وی مردی وَرِع و عارف بحدیث و رئیس مالکیه ٔ عراق بود. و بسن ّ نودسالگی در 490 هَ .ق . درگذشت .
