احمد
لغتنامه دهخدا
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمد قراریطی ، مکنی به ابواسحاق . او وزیر متقی عباسی بود و در 331 هَ .ق . ناصرالدولةبن حمدان ، او را گرفته و جای او را به ابوالعباس احمدبن عبداﷲ الاصبهانی داد. در متن مجمل التواریخ بجای القراریطی ، القرامطی آمده . رجوع بمجمل التواریخ و القصص ص 379 شود.