احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمد هائم ، ملقب بشهاب الدین . او راست : قواعد منظومه . وفات وی به سال 887 هَ .ق . بود. و در کشف الظنون باز به نام احمدبن محمد هائم کتابی نزهةالحساب آمده است .
