احناطلغتنامه دهخدااحناط. [ اِ ] (ع مص ) احناط زرع ؛ خداوند وقت درو شدن کشت . || اِحناط رِمث ؛ سفید شدن و رسیدن و پخته شدن گیاه ِ رمث . || حنوط کردن مرده . حنوط پاشیدن بر میت . || مردن (بصیغه ٔ مجهول ). (منتهی الارب ).
