احیان
لغتنامه دهخدا
احیان . [ اَح ْ ] (ع اِ) ج ِ حین . وقتها. زمانها :
کنون معشوق و می باید نوای چنگ و نی باید
سرود و رود کی باید جز این وقت و جز این احیان .
ج ، احایین .
کنون معشوق و می باید نوای چنگ و نی باید
سرود و رود کی باید جز این وقت و جز این احیان .
لامعی .
ج ، احایین .