اخاب

اخاب . [ اَ ] (اِخ ) یکی از پادشاهان بنی اسرائیل که در 918 ق . م . بسلطنت رسید و باغواء زن خویش مسما به ایزابل به الهه ٔ بعل گروید و معبدی برای آن بُت بساخت و او نسبت به حضرت اِلیاس جور و ستم فراوان روا داشت . پس از 20 سال سلطنت راندن ، پادشاه آرام موسوم به بن هدد با وی جنگی درپیوست و اخاب در آن جنگ کشته شد. (قاموس الاعلام ).