اخاذان
لغتنامه دهخدا
اخاذان . [ اِ ] (اِخ ) (تثنیه گونه ای از اخاذ) موضعی است مذکور در شعر عمروبن معدی کرب :
و یوماً ببرقاءالاخاذین لو رأی
أبی مکانی لانتهی او لجرّبا.
و یوماً ببرقاءالاخاذین لو رأی
أبی مکانی لانتهی او لجرّبا.
(ضمیمه ٔ معجم البلدان ص 162).