اخارج
لغتنامه دهخدا
اخارج . [ اَ رِ ] (ع اِ) ج ِ خراج . || (اِخ ) کوهی است بنی کلاب بن ربیعةبن عامربن صعصعة را. موهوب بن رشید القریظی در مرثیه ٔ مردی گوید:
مقیم مااقام ذری سواج
و مابقی الاخارج و البتیل .
مقیم مااقام ذری سواج
و مابقی الاخارج و البتیل .
(معجم البلدان ).