اختزازلغتنامه دهخدااختزاز. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) به تیر و نیزه دوختن . || بهم وادوختن . (زوزنی ). || گرفتن یکی را از جماعتی . در جماعت آمده گرفتن از جماعت (انسان را از میان گروه مردم یا شتر را از گله ) .
