اختصاص ناعت

اختصاص ناعت . [ اِ ت ِ ص ِ ع ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) عبارت از تعلق مخصوص است که بواسطه ٔ آن یکی از متعلقین را ناعت و دیگری را منعوت گویند. نعت حال است و منعوت محل . مانند تعلقی که بین رنگ سفیدی و جسم پیدا شود که سفیدی نعت است و جسم منعوت . گویند: جسم سفید. (تعریفات جرجانی ). و صاحب کشاف اصطلاحات الفنون گوید: و آن بستگی خاص آنچنانیست که یکی از دو متعلق وصف کننده ٔ دیگری واقع شود. ودیگری موصوف بآن . و نعت حال و منعوت محل . مانند تعلق بین رنگ سفید و جسم مقتضی . برای آنکه سفیدی صفت جسم و جسم موصوف بآن باشد و در نتیجه توان گفت : جسم ٌ ابیض ُ. چنانکه در تعریفات سید جرجانی بیان شده است .