اختضار

اختضار. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) بریده گردیدن . || اختضار حمل ؛ برداشتن آن . || اختضار جاریه ؛ زائل کردن دوشیزگی او. || اختضار کلأ؛بریدن گیاه سبز را. نبات بسبزی فرا درودن . (تاج المصادر). نبات بسبزی فادرودن . (زوزنی ). تربر کردن . || تازه و تر گرفته شدن . || بجوانی مرگ دادن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). به نوجوانی مردن . در تاج العروس آمده : اختضر الکلأُ بالضم ؛ اخذو رعی طریاً و غضاً قبل تناهی طوله و ذلک اذا جززته و هو اخضر و منه قیل للرجل الشاب اذا مات فتیاً غضاً قد اختضر لأنه یؤخد فی وقت الحسن والاشراق و فی بعض الأخبار ان ّ شاباً من العرب أولع بشیخ فکان کلما رآه قال أجززت یا أبا فلان فقال له الشیخ یا بنی و تختضرون ؛ أی تتوفون شباباً و معنی أجززت آن َ لک اَن ْ تجز فتموت . در منتهی الارب چ طهران ، اُختُضِرَ فلان ٌ، بغلط «جوانمرد شد»، بجای «جوانمرگ شد» آمده است .