اخته بیگی
لغت‌نامه دهخدا
اخته بیگی . [اَ ت َ / ت ِ ب َ / ب ِ ] (حامص مرکب ) سمت و شغل اخته چی یا اخته بیگ . در آنندراج اخته بیگی و اخته چی بیک معنی آمده است و گوید: در ترکی شخصی که اخته کردن حیوانات باستصواب او باشد و داروغه ٔ اصطبل را میرآخور گویند نه اخته بیگی و این از اهل زبان بتحقیق پیوسته و بمعنی داروغه ٔ اصطبل چنانکه در آئین اکبری و تاریخ عبدالقادر بداونی مذکور است . و رجوع به آخته بیگی شود.
