اخطافلغتنامه دهخدااخطاف . [ اِ ] (ع مص ) خطا کردن در گاه انداختن تیر. اخطاف رَمیة؛ خطا کردن تیر هدف را. || باریکی شکم . || درنوردیده شدن روده و مثل آن .
