اخلاصیه

اخلاصیه . [ اِ صی ی َ ] (اِخ ) (مدرسه ٔ...) از مدارس هرات بزمان سلطان حسین میرزای تیموری . رجوع به حبط ج 2ص 303، 304، 305 و 309 شود. و در وقفنامه ٔ امیر علیشیر نوائی در باب مدرسه ٔ مزبوره آمده است : «و در دو صفه ٔ شرقی و غربی مدرسه دو مدرس معین شده که یکی درس اصول و فروع فقه و دیگری درس اصول و فروع حدیث می گویند، و در هر حلقه ٔ درس یازده تن طلبه مشغول تلمذ می باشند و این مدرسه چون از روی خلوص ساخته شد موسوم به اخلاصیه گردید.» (مقدمه ٔ ترجمه ٔ مجالس النفائس تألیف امیر علیشیر نوائی به اهتمام علی اصغر حکمت ص کا).