اخوانلغتنامه دهخدااخوان . [ اِخ ْ] (معرب ، اِ) خُوان . خِوان . معرب خوان فارسی . (منتهی الارب ). هرچه بر وی طعام خورند. در حدیث است « : حتی ان ّ اهل الاخوان لیجتمعون » و رُوی الخوان .
