اخکوژنه
لغتنامه دهخدا
اخکوژنه . [ اَ ژَ ن َ / ن ِ ] (اِ) اخکوزنه . گوی گریبان . اِلمَک . عُروه . دگمه :
دُرّ دری فلک که مهر است
اخکوژنه ٔ کلاه او باد.
و رجوع به اخگوژنه و رجوع به اِلمک شود.
دُرّ دری فلک که مهر است
اخکوژنه ٔ کلاه او باد.
فریدالدین احول .
و رجوع به اخگوژنه و رجوع به اِلمک شود.
