اخیف

اخیف . [ اَ ی َ ] (ع ص ) آنکه یک چشم سیاه و چشم دیگر ازرق دارد از مردم و اسب و جز آن . آنکه یک چشم سیاه دارد و دیگر سبز. (زوزنی ) (مؤید الفضلاء). چشمی سیاه و چشمی ازرق . آنکه یک چشم کبود دارد و دیگر چشم سیاه . اسبی که یک چشمش سیاه و یک کبود یا سفید باشد. مؤنث : خَیْفاء. || اسپ سیاه و سفید. || جمل اخیف ؛ شتر که غلاف نره ٔ او فراخ باشد. ج ، خیف ، خوف . (منتهی الارب ). و جمعالاخیف ، خیف و خوف بالکسر و الضم . (تاج العروس ).