ادباب

ادباب . [ اِ ] (ع مص ) نرم راندن . (تاج المصادر بیهقی ). نرم راندن ، چنانکه کودک را: اَدَب َّ الصبی . (منتهی الارب ). || ادباب بلاد؛ پر کردن آنرا از عدل .