ادوشلغتنامه دهخداادوش . [ اَ وَ ] (ع ص ) مرد تباه چشم . (منتهی الارب ). تباه چشم از علت . (مهذب الاسماء). آنکه چشمش تاریکی کند. مؤنث : دَوشاء. ج ، دوش . و رجوع به ادوس شود.
