ارباخ

ارباخ . [ اِ ] (ع مص ) در سختی افتادن . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || خریدن کنیزک رَبوخ را یعنی زنی که در وقت مباشرت بیهوش گردد. (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ازذیل اقرب الموارد). || بر هم نشستن ریگ وستبر گردیدن . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).