ارتباءلغتنامه دهخداارتباء. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) دیده بانی کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (منتهی الارب ). || بر بلندی برآمدن . || از بالا بزیر نگریستن . || مطلع گردیدن بر چیزی . (منتهی الارب ). || چشم داشتن . (زوزنی ) (منتهی الارب ).
