ارتجک

ارتجک . [ اِ ت َ ج َ / ج ِ ] (اِ) برق . (برهان ) (غیاث اللغات ) (شعوری ) (رشیدی ) :
شه نشسته به پشت پیل چو ابر
انگژ زر چو ارتجک در دست .

فریدالدین احول .

رجوع به ابرنجک شود.