ارتکاز

ارتکاز. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) ثابت شدن . || ارتکاز عِرق ؛ برجستن رگ . پریدن رگ . (منتهی الارب ). || ارتکاز بر قوس ؛ گوشه ٔآن بر زمین نهاده بر آن تکیه کردن (برای برخاستن ). بر کمان تکیه کردن . آنرا بر زمین فروبرده ایستادن .