ارتیشدارلغتنامه دهخداارتیشدار. [ اَ ] (ص ، اِ) (مأخوذ از ارتیشتر پهلوی ) لشکری و سپاهی را گویند. (جهانگیری ) (برهان قاطع) : هنرورزند شاد ارتیشداران سلح پرور پیاده با سواران .زراتشت بهرام پژدو.