ارثة

ارثة. [ اُ ث َ ] (ع اِ) حد فاصل میان دو زمین . (منتهی الارب ). ج ، اُرَث . || سرگین آماده برای افروختن گاه حاجت . سرگین که بخاک آمیزند و نهند به روز احتیاج . سرگین آماده برای آتش افروختن بوقت حاجت . (منتهی الارب ). || زمین سهل . || پشته ٔ سرخ . (منتهی الارب ). اکمةالحمراء. (تاج العروس ). || رنگی از رنگهای گوسفند که نقطه های سیاه با نقطه های سفید آمیخته باشد.