اردنگ

اردنگ . [ اُ دَ ] (اِ) زخم با نوک پای از پشت به نشستنگاه کسی . تی پا. زُفکنه . زه کونی . شِلخته . سرچَنگ . اُم ُکیسان . (منتهی الارب ).
- اردنگ خوردن ؛ تی پا خوردن . زهکونی خوردن .
- اردنگ زدن ؛تی پا زدن . زهکونی زدن . زفکنه زدن . شلخته زدن . سرچنگ زدن . لَطع. (منتهی الارب ). کسع. اَسن .