اردوانیون
لغت‌نامه دهخدا
اردوانیون . [ اَ دَ نی یو ] (اِخ ) اشکانیان . پادشاهان پارت . اردوانیان . این نام را ابن اثیر یاد کرده است و ابن خلدون گوید ایشان انباط سواد باشند و مسعودی گویدآنان ملوک نبط از ملوک الطوایف اند و در سرزمین عراق پیوسته به قصر ابن هبیرة و سورا و احمدآباد و دیگر نواحی این بخش اقامت داشتند. رجوع به اشکانیان شود.
