ارزان فروش
لغت‌نامه دهخدا
ارزان فروش . [ اَ ف ُ ] (نف مرکب ) که ارزان فروشد. فروشنده بقیمت مناسب . سهل البیع :
به بازارگان گفت چندین مکوش
به افزونی ای مرد ارزان فروش .
ولیکن تو بستان که صاحب خرد
از ارزان فروشان برغبت خرد.
به بازارگان گفت چندین مکوش
به افزونی ای مرد ارزان فروش .
فردوسی .
ولیکن تو بستان که صاحب خرد
از ارزان فروشان برغبت خرد.
(بوستان ).
