ارسطالیس
لغتنامه دهخدا
ارسطالیس .[ اَ رِ / اَ س ِ / اَ ] (اِخ ) رجوع به ارسطو شود:
چو مغز اندرین کار خودکامه کرد
بر ارسطالیس یک نامه کرد [ اسکندر ].
همان ارسطالیس پیش اندرون
جهانی بر او دیدگان پر ز خون .
چو نامه ببردند نزد حکیم
دل ارسطالیس شد پُر ز بیم .
حکیم بزرگ ارسطالیس نام
خردمند و بیدار و گسترده کام .
چو مغز اندرین کار خودکامه کرد
بر ارسطالیس یک نامه کرد [ اسکندر ].
فردوسی .
همان ارسطالیس پیش اندرون
جهانی بر او دیدگان پر ز خون .
فردوسی .
چو نامه ببردند نزد حکیم
دل ارسطالیس شد پُر ز بیم .
فردوسی .
حکیم بزرگ ارسطالیس نام
خردمند و بیدار و گسترده کام .
فردوسی .