ارضیط
لغت‌نامه دهخدا
ارضیط. [ اَ ] (اِخ ) یاقوت گوید بدین صورت این نام را بخط اندلسیین یافتم ولی در حرف ضاد تردید دارم زیرا حرف ضاد در لغت غیرعرب نیست . و آن از قراء مالقة است و ابوالحسن سلیمان بن محمدبن الطراوة السبائی النحوی المالقی الارضیطی شیخ اندلسیین بزمان خویش آنجا متولد شده . (معجم البلدان ).
