ارعوثةلغتنامه دهخداارعوثة. [ اُ ث َ ] (ع اِ) سنگی که آب کش بر آن ایستد. (منتهی الأرب ). || ارعوفة. سنگی که تک چاه وقت کندن گذارند تا بر آن نشسته چاه را پاک کنند. (منتهی الأرب ).
