ارفاء

ارفاء. [ اِ ](ع مص ) نزدیک کردن . (منتهی الأرب ). نزدیک ساحل گردانیدن کشتی . (منتهی الأرب ). نزدیک آوردن کشتی بکناره .(زوزنی ). کشتی را بساحل نزدیک آوردن . || پناه گرفتن به ... (منتهی الأرب ). || پناه وا کسی دادن . (تاج المصادر بیهقی ). || مدارا کردن . || تنگ گیری کردن در معامله . || شانه کردن . || نزدیک شدن . نزدیک گردیدن . || میل کردن . (منتهی الأرب ).