ارقاعلغتنامه دهخداارقاع . [ اِ ] (ع مص ) حماقت آوردن . (منتهی الأرب ). احمقی نمودن . || اِرقاع ثوب ؛ درپی خواه شدن جامه . (منتهی الأرب ). محتاج وصله و رقعه گشتن لباس .
