ارل
لغت‌نامه دهخدا
ارل . [ اُ رُ / اَ رَ] (اِخ ) (ذو...) ابوعبیده گوید ارل کوهی است بسرزمین غطفان مابین آن و عذره ... و نابغه ٔ ذبیانی راست :
و هبّت الریح من تلقاء ذی ارُل
تُزجی معالصبح من صُرّادها صرما.
و نصر گوید: ارل از بلاد فزارة است مابین غوطه و جبل صبح که از جانب حره ٔ لیلی بر مَهب شمال نهاده است و گفته است ذوارُل در دیار طی آبگیری است که آب باران در آن جمع میشود. (معجم البلدان ).
و هبّت الریح من تلقاء ذی ارُل
تُزجی معالصبح من صُرّادها صرما.
و نصر گوید: ارل از بلاد فزارة است مابین غوطه و جبل صبح که از جانب حره ٔ لیلی بر مَهب شمال نهاده است و گفته است ذوارُل در دیار طی آبگیری است که آب باران در آن جمع میشود. (معجم البلدان ).
