اروغ
لغتنامه دهخدا
اروغ . [ اَ ] (اِ) آرغ . آروغ . رجک . آجل . جشاء. باد گلو :
گیردچو صبح اروغ از قرص آفتاب
آنرا که تو بقرص کرم میهمان کنی .
- اروغ کردن ؛ آروغ زدن .(شعوری ).
گیردچو صبح اروغ از قرص آفتاب
آنرا که تو بقرص کرم میهمان کنی .
کمال اسماعیل .
- اروغ کردن ؛ آروغ زدن .(شعوری ).