ازدهاءلغتنامه دهخداازدهاء. [ اِ دِ ] (ع مص ) کبر و ناز کردن . تکبر کردن . (منتهی الارب ). || سبک و سهل داشتن کسی را. (منتهی الارب ). سبک گرفتن . خوار گرفتن . || جنبانیدن باد درخت را.
