ازنبیژلغتنامه دهخداازنبیژ. [ اَ زَم ْ ] (اِ)طرخون . (السامی فی الاسامی ص 101 س 22). داروئی است که آنرا بطم و بقم خوانند و بوی مادران و نیز شرر آتش . (مؤید الفضلاء). و رجوع به ارنبیز و ارنبیژ شود.
