ازهاء

ازهاء. [ اِ ] (ع مص ) ناز کردن . (منتهی الارب ). تکبر کردن . || دراز شدن ، چنانکه نخل . (منتهی الارب ). || صاحب غوره ٔ رنگین شدن خرما. (از منتهی الارب ). || ازهاء بُسر؛ رنگ گرفتن غوره ٔ خرما. (منتهی الارب ). سرخ و زرد شدن غوره ٔ خرما. (تاج المصادر بیهقی ).