از بن
لغت‌نامه دهخدا
از بن . [ اَ ب ُ ] (حرف اضافه + اسم ، ق مرکب ) از بیخ . ازریشه . از اصل . || اصلاً. هیچ :
از آن رنگ و آن بازوی و فر و چهر
فرومانده بد دختر از وی بمهر
همی دید کش فر و برز شهی است
ولیکن ندانستش از بن که کیست .
- از بن برآوردن نهال ؛ از بیخ برکندن آنرا. (آنندراج ). اجتلاف . (منتهی الارب ).
- ازبن برکندن ؛ اجتیاح . جوح . اجتثاث . جث . تقلیع.استئصال . اصطلام . احتفان . اخترام . تخرم . ایعاب . (تاج المصادر بیهقی ). اجذار. (منتهی الارب ). تجذیر. اسحات . جلف . (تاج المصادر بیهقی ). استباحة. و رجوع به ترکیب ((از بیخ برانداختن )) ذیل از بیخ شود.
- از بن برکنده شدن ؛ انقعاث . انقعار. (تاج المصادر بیهقی ). استحناک . (منتهی الارب ).
- از بن برکنده شده ؛ مجتث ّ.
از آن رنگ و آن بازوی و فر و چهر
فرومانده بد دختر از وی بمهر
همی دید کش فر و برز شهی است
ولیکن ندانستش از بن که کیست .
اسدی .
- از بن برآوردن نهال ؛ از بیخ برکندن آنرا. (آنندراج ). اجتلاف . (منتهی الارب ).
- ازبن برکندن ؛ اجتیاح . جوح . اجتثاث . جث . تقلیع.استئصال . اصطلام . احتفان . اخترام . تخرم . ایعاب . (تاج المصادر بیهقی ). اجذار. (منتهی الارب ). تجذیر. اسحات . جلف . (تاج المصادر بیهقی ). استباحة. و رجوع به ترکیب ((از بیخ برانداختن )) ذیل از بیخ شود.
- از بن برکنده شدن ؛ انقعاث . انقعار. (تاج المصادر بیهقی ). استحناک . (منتهی الارب ).
- از بن برکنده شده ؛ مجتث ّ.
