اسبتلغتنامه دهخدااسبت . [ اَ ب ُ] (ع اِ) ج ِ سبت ، بمعنی شنبه و آسایش و روزگار و نوعی از رفتار شتر و سرگشتگی و بیهوشی و اسب نیکورو.