اسب دوالی
لغتنامه دهخدا
اسب دوالی . [ اَ ب ِ دَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) اسبی که آنرا بضرب تسمه و دوال رانند :
گر زهد همی جوئی چندین بدر میر
چون میدوی ای بیهده چون اسب دوالی ؟
گر زهد همی جوئی چندین بدر میر
چون میدوی ای بیهده چون اسب دوالی ؟
ناصرخسرو.