استاتودرلغتنامه دهخدااستاتودر. [ اِ دِ ] (اِ) عنوانی که نخست به حکام هلند در ایام استیلای اطریشیها و سپس به پادشاهان اُرانژ و رؤسای جمهوری ایالات متحده (هلند) از مائه ٔ شانزدهم تا 1795 م . داده اند.
