استباء

استباء. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) اسیر گرفتن . (تاج المصادر بیهقی ). برده گردانیدن . (منتهی الارب ). سبی . (زوزنی ). || دل بردن . (منتهی الارب ). || خریدن می را. خریدن شراب را. خمر خریدن از بهر خوردن .(تاج المصادر بیهقی ): استباءالخمر. (منتهی الارب ).