استذماءلغتنامه دهخدااستذماء. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) در پی چیزی رفتن و آنرا ستاندن . جستن چیزی را نزد کسی و گرفتن آنرا: استذمیت ما عنده . (منتهی الارب ).