استعذاب

استعذاب . [ اِ ت ِ ] (ع مص )آب شیرین و پاکیزه خورانیدن . || پاکیزه شمردن . || پاکیزه و شیرین یافتن . (منتهی الارب ). || خوش آمدن آب و دیگر چیزها. (تاج المصادر بیهقی ). خوش پنداشتن آب را. خوش آمدن آب و آنچه بدان ماند. (زوزنی ). || آب خوش کشیدن . (تاج المصادر بیهقی ). || گذاشتن . (منتهی الارب ): استعذب عن الشی ٔ؛ کف ّ و ترکه . (قطر المحیط).