استغلاب
لغتنامه دهخدا
استغلاب . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) مؤلف فرهنگ آنندراج کلمه را عربی و بمعنی بالیدن نهال آورده و به این معنی در قوامیس نیافتیم . صاحب تاج العروس گوید: استغلب علیه الضحک ُ؛ اشتدّ، کاستغرب و غلبه علی نفسه اذا اکرهه . || (اِخ ) سنةالاستغلاب ؛ نام سال هفتم از هجرت .
