استفاه

استفاه . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) استفاهة. بسیارخوار و سخت نوش گردیدن بعد کم خوراکی . (منتهی الارب ). نیک واخور آمدن . (تاج المصادر بیهقی ). || آرمیدن و فرونشستن تشنگی کسی از آب خوردن . (از منتهی الارب ). || سبک داشتن چیزی را: استفهه استفاهاً. (منتهی الارب ).