استفضاللغتنامه دهخدااستفضال . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) نیکوئی جستن . || افزونی خواستن . فزونی خواستن . (منتهی الارب ). || افزون آوردن . (منتهی الارب )(تاج المصادر بیهقی ). || بقیتی بر جای گذاشتن . باقی گذاشتن از چیزی چیزی را. (منتهی الارب ).
