استفنانلغتنامه دهخدااستفنان . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) واداشتن کسی را بگونه ها و روشها از رفتن . (از شرح قاموس ): استفن فرسه ؛ حمله علی فنون من المشی . (اقرب الموارد).